Οι γονείς παίζουν καθοριστικό ρόλο στην προσπάθεια αλλαγής των διατροφικών συνηθειών και της αύξηση της σωματικής δραστηριότητας των παιδιών τους. Ωστόσο στην ελληνική οικογένεια σημαντικό ρόλο της σίτισης του παιδιού παίζουν αρκετές φορές και οι γιαγιάδες-παππούδες. Γι’ αυτό το λόγο, για να θεωρηθεί πετυχημένη μια παρέμβαση με σκοπό την υιοθέτηση υγιεινών διατροφικών συνηθειών εκ μέρους των παιδιών, πρέπει όλοι οι ενήλικες της οικογένειας να είναι ενήμεροι για τις στρατηγικές που αποφάσισαν να ακολουθήσουν οι γονείς και να συμμορφώνονται με αυτές. Διαφορετικά το παιδί θα λαμβάνει διπλά μηνύματα που θα το μπερδέψουν.                                                                                              

Συμβουλές για τη διατροφική προσέγγιση των παιδιών:            

1. Η εξοικείωση του παιδιού με το τρόφιμο επέρχεται όταν η όψη, η υφή και η γεύση του τροφίμου γίνουν οικεία στα παιδιά. Γι’ αυτό οι γονείς είναι χρήσιμο να εξασφαλίσουν τη διαθεσιμότητα και την εύκολη πρόσβαση των παιδιών στα «υγιεινά» τρόφιμα, ώστε τα παιδιά να βρίσκονται σε επαφή συνεχώς με αυτά. Συνήθως απαιτούνται περισσότερες από 10 φορές δοκιμής– ενδεχομένως με διαφορετικούς συνδυασμούς ή τρόπους μαγειρέματος- για να αυξηθεί σημαντικά η αρέσκεια στο τρόφιμο.         

2. Η μίμηση επίσης αυξάνει την προτίμηση των παιδιών σε συγκεκριμένα τρόφιμα. Τα παιδιά μέσω της μίμησης υιοθετούν, όχι μόνο τις διατροφικές συνήθειες των γονιών τους, αλλά και τη γενικότερη διατροφική τους συμπεριφορά και στάση απέναντι στο φαγητό. Μην ζητάτε από τα παιδιά κάτι που δεν το εφαρμόζετε εσείς, είναι πιθανό να συναντήσετε αντίσταση.         

3. Μοιραστείτε τις στρατηγικές που αποφασίζετε να εφαρμόσετε για την καλύτερη διατροφή των παιδιών σας, με όλους όσοι εμπλέκονται με τη διατροφή των παιδιών σας.         

4. Η επιβράβευση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να επιτευχθεί η αρχική δοκιμή του τροφίμου από το παιδί, υπενθυμίζοντας στο παιδί την όμορφη γεύση π.χ πόσο πολύ νόστιμο είναι! Μην επιμένετε στο πόσο υγιεινό είναι και πόσο θρεπτικό, διότι έχει αποδειχθεί ότι τα παιδιά δεν ενδιαφέρει αυτό πολύ. Η επιβράβευση είναι καλύτερα να είναι λεκτική παρά υλική και όχι συστηματική και οπωσδήποτε όχι με άλλο τρόφιμο, ειδικά με εκείνα που θεωρούνται «λιχουδιές».       

5.  Τα παιχνίδια, η τηλεόραση και οι διαφόρων ειδών θόρυβοι, δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για να προτρέψουμε το παιδί να φάει το φαγητό του.       

6. Είναι προτιμότερο, τα γλυκά ή αλμυρά σνακ, στα οποία είναι επιρρεπή τα παιδιά, να μην υπάρχουν στο σπίτι συνεχώς, παρά μόνον όταν υπάρξει συμφωνία μεταξύ γονέα και παιδιού για την κατανάλωσή τους, π.χ. για μία φορά την εβδομάδα.       

7. Μην σχολιάζετε αρνητικά ή θετικά το βάρος ή την εικόνα σώματος του παιδιού, ειδικά μπροστά του.        

8. Αποφύγετε τη σύγκριση με άλλα μέλη της οικογένειας (αδέλφια ή γονείς), τόσο ως προς το βάρος του όσο και ως προς τις διατροφικές του συνήθειες.             

Επομένως, η δημιουργία ενός περιβάλλοντος όπου τα παιδιά σας μπορούν να κάνουν υγιεινές διατροφικές επιλογές θα συμβάλει αποτελεσματικά και θα υιοθετηθεί από εκείνα ως τρόπος ζωής.