Πώς αντιμετωπίζουμε την κακή συμπεριφορά των παιδιών μας

     Πολλές φορές οι γονείς έρχονται αντιμέτωποι με τις αρνητικές συμπεριφορές των παιδιών τους. Η κακή συμπεριφορά των παιδιών κυμαίνεται από ήπια μέχρι πολύ έντονη. Πολλά παιδιά ίσως είναι πολύ ζωηρά και υπερκινητικά. Ένα παιδί  ακόμα μπορεί να παρουσιάζει αντίδραση και ανυπακοή προς τους γονείς του. Άλλες πάλι φορές εκδηλώνει έντονη επιθετικότητα προς τα άλλα παιδιά, τα αδέλφια του, αλλά ακόμα και προς τους γονείς του. Συνηθισμένη είναι επίσης η χειριστική συμπεριφορά ενός παιδιού ώστε να εκπληρωθεί η οποιαδήποτε επιθυμία του. Επιπλέον, ορισμένα παιδιά μπορεί να εξελιχθούν σε μικρούς «τύραννους» για την μητέρα και τον πατέρα τους.

    Στην αρχή οι γονείς και γενικά οι ενήλικες ενδεχομένως να βρίσκουν χαριτωμένη και διασκεδαστική τη συμπεριφορά του ζωηρού παιδιού τους  και ιδιαίτερα όταν το παιδί είναι πολύ μικρό. Η επόμενη σκέψη των γονιών είναι πως η κακή συμπεριφορών των μικρών παιδιών τους είναι παροδική και θα εξαλειφθεί περνώντας στα επόμενα στάδια ανάπτυξης του.  Αυτό εν μέρει ισχύει. Αλλά χρειάζεται να παρατηρηθεί η διάρκεια μίας αρνητικής συμπεριφοράς, για ποιο λόγο εκδηλώνεται, αν το παιδί θέλει εμμέσως να πει κάτι και πως αντιδρούν οι γονείς ως προς τη συγκεκριμένη συμπεριφορά. Συχνά, το επόμενο βήμα των γονέων είναι να δοκιμάσουν διάφορους τρόπους αντιμετώπισης του ζωηρού παιδιού τους, όπως  τις απειλές, τις φωνές, τις τιμωρίες συγχώρεση,  την  μερική αδιαφορία, τις εξηγήσεις και την υπερβολική σημασία της κακής συμπεριφοράς μέχρι την πλήρη αδιαφορία.

     Όλες οι παραπάνω αρνητικές συμπεριφορές των παιδιών επηρεάζουν άμεσα την συναισθηματική κατάσταση των γονιών τους. Υπάρχει έντονη κούραση και εξάντληση των γονιών. Είναι έντονος ο εκνευρισμός μεταξύ των μελών της οικογένειας και πολλές φορές υπάρχουν αλληλοκατηγορίες ανάμεσα στο ζευγάρι για την κακή ανατροφή του παιδιού τους που οδήγησε σε αυτές τις αρνητικές συμπεριφορές. Συνήθως οι γονείς καταλήγουν στο ότι απέτυχαν στον ρόλο τους, παύουν να προσπαθούν και αποδέχονται την άσχημη συμπεριφορά των παιδιών τους. Αυτό πάνω από όλα επηρεάζει αρνητικά την αυτοεκτίμηση των γονιών και επιπροσθέτως τα παιδιά δεν μαθαίνουν ποια είναι τα επιτρεπτά όρια που μπορούν να κινηθούν.

           Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς;
    Οι γενικές κατευθύνσεις που μπορούν να δοθούν στους γονείς σε ανάλογες κατευθύνσεις είναι:

    • Λήψη κανόνων πειθαρχίας που θα τηρούνται  από τους γονείς, μαθαίνοντας μεν να είναι ανεξάρτητα και ελεύθερα, γνωρίζοντας δε τους κινδύνους που διατρέχουν.

    • Εξηγείστε στο παιδί τους κανόνες που έχετε θέσει και για ποιο λόγο υπάρχουν.

    • Ισχύς των κανόνων ισάξια σε όλα τα παιδιά της οικογένειας.

    • Μίμηση προτύπου.  Τα παιδιά μαθαίνουν μέσω της παρατήρησης. επομένως οι γονείς να αποτελούν παράδειγμα καλής συμπεριφοράς για τα παιδιά.

    • Επικέντρωση στις καλές συμπεριφορές του παιδιού και ενίσχυση αυτών με επιβράβευση, επαίνους και αγαπημένες δραστηριότητες χρονικά κοντά στις επιθυμητές συμπεριφορές.

    • Αποφυγή αρνητικών χαρακτηρισμών προς το παιδί.

    • Εξηγείστε στο παιδί σας ότι θα υποστεί τις συνέπειες των πράξεων του(π.χ. εάν καταστρέψει ένα παιχνίδι του, δεν θα αντικατασταθεί με ένα καινούργιο).

    • Μην δίνετε διαταγές στο παιδί σας.

    • Μιλήστε στο παιδί σας, αντί να φωνάξετε. Απευθύνετε το λόγο αποκαλώντας το με το όνομα του, στο επίπεδο του, κοιτώντας το στα μάτια, με σταθερή και ευγενική φωνή.

    • Φροντίστε να περνάτε χρόνο με το παιδί σας με παιχνίδι, γέλιο και  κάνοντας ευχάριστες δραστηριότητες.

     Τέλος, μην ξεχνάτε να δείχνετε συνεχώς στα παιδιά σας πως τα αγαπάτε. Η φροντίδα, η στοργή, το ειλικρινές ενδιαφέρον και η προσοχή είναι τα σημαντικότερα αγαθά που μπορείτε να προσφέρετε στα παιδιά σας!!!